Mecburiyet

Ameliyattan çıkan annem.
Yedinci senesinde bitmeyi bekleyen/bitemeyecek gibi görünen okulda final haftası.
Onca alışkanlığa, tanıdık mekanlara veda.
Cepte stada gidip dönebilecek kadar yol parası.
15 Ocak 2011'de ne varsa hayatımda -ya da ne yoksa-, bu akşam orada olmamamı gerektiriyor. Bir tarafı bu. Diğer tarafında ise gerçek hayat var. Hiçbir şey yolunda değilken, hayatın tam ortasını bırakıp gitmişken bugün mutlu olmamak gerekiyor.
Yeni bir hayat başlıyor. İtaat eden biziz, kuralları yine biz koyamadık. Zaten isyan etmeyi becerebilsek birazdan yola düşüyor olmazdık.